Η Βασιλική Δεξαμενή της Κωνσταντινούπολης...

Η δεξαμενή είχε αρχικά 336 μαρμάρινους κίονες ύψους 8 μέτρων...

Λεπτομέρεια της βάσης ενός κίονα με την κεφαλή της Μέδουσας...

Τα ψάρια που υπάρχουν ακόμη και σήμερα μέσα στη δεξαμενή...

Είναι η μεγαλύτερη υπόγεια δεξαμενή της Κωνσταντινούπολης. Βρίσκεται 150 μέτρα νοτιοδυτικά της Αγιάς Σοφιάς και έχει διαστάσεις 141 x 66 μέτρα.

Λέγεται ότι χτίστηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, όμως καταστράφηκε περίπου το 475 και διαμορφώθηκε ως έχει σήμερα από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό μισό αιώνα αργότερα, μετά δηλαδή την περίοδο της στάσης του Νίκα. Πληροφορίες για την δεξαμενή μας δίνει ο Έλληνας ιστορικός Προκόπιος της Καισαρείας στο έργο του "Περί των κτισμάτων", στο οποίο έργο περιγράφει πως φρέσκο νερό μεταφερόταν σε αυτή με την βοήθεια αγωγού, ενώ εκεί αποθηκευόταν μια ποσότητα νερού, το οποίο αφθονούσε σε άλλες περιοχές εκτός του καλοκαιριού.

Κατά την Οθωμανική αυτοκρατορία η δεξαμενή φαίνεται πως δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου. Ο Gilles περιγράφει πως οι κάτοικοι της πόλης αυτής της περιόδου δεν είχαν γνώση της ύπαρξης της δεξαμενής, παρά το γεγονός ότι αντλούσαν νερό και έπιαναν ψάρια ρίχνοντας κουβάδες στα υπόγεια των σπιτιών τους. Από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα όμως πραγματοποιήθηκαν έργα αναστήλωσης της δεξαμενής και από το 1987 είναι ανοιχτή στο ευρύ κοινό.

Συνιστά ένα από τους σπουδαιότερους και παλαιότερους δημόσιους χώρους.

Το Σουλτάν Αχμέτ Τζαμί (αρχιτεκτονική και διακόσμηση)...

Το Σουλτάν Αχμέτ Τζαμί... ή αλλιώς το Μπλέ Τζαμί.

Ένας από τους έξι μιναρέδες του...

Ο εσωτερικός διάκοσμος ...

Είναι το μεγαλοπρεπέστατο τζαμί της Κωνσταντινούπολης και έχει αναγερθεί επί του σουλτάνου Αχμέτ Α (1603 - 1617). Χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Μεχμέτ Αγά, μαθητή του αρχιτέκτονα Σινάν, μέσα σε επτά χρόνια. Λέγεται ότι αυτό το τζαμί είναι το κορύφωμα της Οθωμανικής θρησκευτικής αρχιτεκτονικής γιατί μετά από αυτό δεν κατορθώθη η ανέργεση ενός όμοιου τζαμιού, ούτε στο μέγεθος (έχει διαστάσεις 51 επί 53 μέτρα), αλλά ούτε και στη διακόσμηση. Είναι το μοναδικό τζαμί με έξι μιναρέδες (στη φωτογραφία φαίνονται μόνον οι τέσσερεις).

Πράγματι, η εσωτερική διακόσμηση επισκιάζει τα άλλα τζαμιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα φαγεντιανά από τη Νίκαια (τουρκιστί Ιζνικ), είναι πιο πολύ στο μπλέ χρώμα, γι' αυτό είναι φημισμένο σε όλο το κόσμο ως Μπλέ Τζαμί, επειδή μέσα επικρατεί το μπλέ χρώμα. Είναι φανερό ότι σε αυτή τη χώρα, όπως και στις περισσότερες άλλωστε, η σχέση μεταξύ της τέχνης και της θρησκείας είναι πολύ στενή. Εδώ εξελίχθηκαν μόνον οι τέχνες που υποστήριζαν τα θρησκευτικά ιδρύματα , διότι οι οικονομικές πηγές που χρειάζονταν οι τέχνες στον ισλαμικό αλλά και στον χριστιανικό κόσμο, τις είχαν τα θρησκευτικά ιδρύματα. Ο ισλαμισμός απαγορεύει την απεικόνηση προσώπων και επειδή δεν παίζεται μουσική κατά την προσευχή εξελίχθηκαν οι τέχνες όπως η καλλιγραφία, η κατασκευή των βιτρώ, το λάξεμα των λίθων και φυσικά η κατασκευή των φαγεντιανών.

Το κτίριο από εσωτερική αλλά και εξωτερική άποψη έχει μια κομψότητα. Ο ημισφαιρικός τρούλος, οι θολίσκοι που τον πλαισιώνουν και η εσωτερική διακόσμηση δημιουργούν μια αρμονία, η οποία δίνει στον άνθρωπο την αίσθηση ανάτασης. Η επίσκεψή στο Μπλε Τζαμί μου πρόσφερε πολλά (κυρίως ιδέες) στον τομέα της τέχνης. Είναι ένας χώρος που αξίζει πραγματικά να τον δουν από κοντά όσοι επισκέπτονται την Πόλη, και ειδικά όσοι ασχολούνται με την κατασκευή δίπυρων κεραμικών που η διακόσμηση και η τεχνοτροπία τους ομοιάζει με αυτή των κεραμικών του İznik.