Ο βασάλτης είναι πέτρωμα το οποίο έχει προέλθει από στερεοποίηση λάβας ηφαιστείων. Υπάρχει σε αφθονία στην παραλία των Βατερών της Λέσβου (είναι το τεφρό σκούρο πέτρωμα της φωτογραφίας).
Είναι πάρα πολύ σκληρό πέτρωμα. Αντέχει στην επίδραση του ατμοσφαιρικού αέρα, των καιρικών συνθηκών και σε μεγάλες πιέσεις. Συχνά έχει μαξιλαροειδή υφή και αμυγδαλοειδείς κοιλότητες.
Οι βασάλτες χρησιμοποιούνται για επίστρωση αυτοκινητόδρομων, για μυλόλιθους και για οικοδομικό υλικό. Είναι το κατεξοχήν διαδεδομένο ηφαιστειακό πέτρωμα από το οποίο δομείται ο πυθμένας των ωκεανών.
Ο καταρράκτης...
Μετά ανάψαμε φωτιά για να ψήσουμε κρέας...
Στη παρέα μας ήταν και ο Σάμυ... ο σκύλος της Ντίνας.
Σε αυτό το ξύλινο εργαλείο γίνεται η προετοιμασία του στημονιού... δηλαδή το διάσιμο.
Στο μπροστινό μέρος είναι η θέση της υφάντρας. Σε απόσταση 70 εκατοστά είναι το χτένι που μέσα του περνούν οι κλωστές του στημονιού. Με αυτό η υφάντρα χτυπάει το υφάδι...
Δίπλα στο χτένι είναι τα "μυτάρια" - από την αρχαία λέξη μύτος - τα οποία είναι ενωμένα με τις πατήτρες. Όταν η υφάντρα πατάει τις πατήτρες, το στημόνι ανοίγει και περνάει τη σαϊτα...
Έπειτα στερεώνονται οι άκρες των νημάτων του στημονιού στο "αντί"... δηλαδή στο κυλινδρικό κομμάτι ξύλου.
Αύριο που είναι και το τελευταίο μάθημα, θα πάρω στο σπίτι μου αυτή τη κουρελού την οποία έφτιαξα από την αρχή μέχρι το τέλος με τα χεράκια μου...
Ο Μεσαγρός...
Ο μιναρές...
Ο χώρος υποδοχής των επισκεπτών του χαμάμ...
Το εσωτερικό του χαμάμ...
Το θερμόμετρο άγγιξε τους 40 βαθμούς...
Ο θόλος...
Η βρύση...
Τα ξύλινα τσόκαρα... που χωρίς αυτά δεν μπορεί κανείς να αντέξει για πολύ τα ζεστά μάρμαρα.
