Εμφανίσεις ηφαιστειακών πετρωμάτων τα οποία δείχνουν τα φαινόμενα κατάτμησης λόγω εξόδου της λάβας και σχετικά απότομης ψύξης της, κοντά στη Στύψη .Στη Λέσβο απαντούν οι παρακάτω τύποι πετρωμάτων που ανάλογα με την ηλικία σχηματισμού τους διακρίνονται από τα παλαιότερα προς τα νεότερα σε σχηματισμούς της βάσης, που απαντούν στη θέση τους, στο κάλυμμα των υπερβασικών πετρωμάτων και στα νεότερα πετρώματα Νεογενούς ηλικίας.
Τα πετρώματα της βάσης, που είναι και τα παλαιότερα, περιλαμβάνουν Νεοπαλαιοζωϊκούς και Τριαδικούς σχηματισμούς (υπόβαθρο της νήσου) και ανήκουν σε σχιστόλιθους, κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους, δολομίτες. Τα πετρώματα αυτά συναντώνται σε μεγάλη έκταση στο νοτιοανατολικό τμήμα της Λέσβου και σε μικρότερη έκταση στο βορειοδυτικό.
Τα νεότερα πετρώματα απαντούν στην περιοχή Πολιχνίτου, Μυτιλήνης και Γαβαθά-Σιγρίου-Ερεσού. Κατά τη γεωλογική περίοδο του Νεογενούς εκδηλώθηκε μεγάλη ηφαιστειότητα στη Λέσβο, έτσι τα ηφαιστειακά πετρώματα καταλαμβάνουν αναλογικά το μεγαλύτερο τμήμα των σχηματισμών του Νεογενούς στη Λέσβο.
Οι ερευνητές Borsi και Pe-Piper, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους ραδιενεργών ισοτόπων και συγκεκριμένα τις μεθόδους καλίου-αργού, βρήκαν ότι τα περισσότερα πετρώματα έχουν ηλικίες που κυμαίνονται ανάμεσα στα 16 και 21.5 εκατομμύρια χρόνια. Επίσης, με βάση παλαιομαγνητικά δεδομένα διαπιστώθηκε ότι τα ηφαιστειακά πετρώματα της Λέσβου εξεχύθηκαν από τα ηφαίστεια σε διαφορετικούς χρόνους και έχουν διαφορετική σύσταση.
Αν και η σύγκλιση (σύγκρουση) λιθοσφαιρικών πλακών, που προκάλεσε τα φαινόμενα ηφαιστειότητας στη Λέσβο, διήρκησε μεγάλο χρονικό διάστημα ενός εκατομμυρίου χρόνων. Επίσης μικρή ηφαιστειότητα στη Λέσβο υπήρξε στη Λέσβο πριν από 21.5 και 16.5 εκατομμύρια χρόνια.
Τα νεότερα πετρώματα απαντούν στην περιοχή Πολιχνίτου, Μυτιλήνης και Γαβαθά-Σιγρίου-Ερεσού. Κατά τη γεωλογική περίοδο του Νεογενούς εκδηλώθηκε μεγάλη ηφαιστειότητα στη Λέσβο, έτσι τα ηφαιστειακά πετρώματα καταλαμβάνουν αναλογικά το μεγαλύτερο τμήμα των σχηματισμών του Νεογενούς στη Λέσβο.
Οι ερευνητές Borsi και Pe-Piper, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους ραδιενεργών ισοτόπων και συγκεκριμένα τις μεθόδους καλίου-αργού, βρήκαν ότι τα περισσότερα πετρώματα έχουν ηλικίες που κυμαίνονται ανάμεσα στα 16 και 21.5 εκατομμύρια χρόνια. Επίσης, με βάση παλαιομαγνητικά δεδομένα διαπιστώθηκε ότι τα ηφαιστειακά πετρώματα της Λέσβου εξεχύθηκαν από τα ηφαίστεια σε διαφορετικούς χρόνους και έχουν διαφορετική σύσταση.
Αν και η σύγκλιση (σύγκρουση) λιθοσφαιρικών πλακών, που προκάλεσε τα φαινόμενα ηφαιστειότητας στη Λέσβο, διήρκησε μεγάλο χρονικό διάστημα ενός εκατομμυρίου χρόνων. Επίσης μικρή ηφαιστειότητα στη Λέσβο υπήρξε στη Λέσβο πριν από 21.5 και 16.5 εκατομμύρια χρόνια.
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Α. Κελέπερτζη " Οι Θερμές Πηγές & το Απολιθωμένο Δάσος στη Λέσβο".
