Αργύρης Εφταλιώτης
Είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη. Το όνομά προέρχεται από το παραθαλάσσιο χωριό του νησιού του, Εφταλού ή Ευθαλού (ευ+ θάλλω, που σημαίνει "πρασινίζω καλά"). Γεννήθηκε το 1849 στη Μήθυμνα της Λέσβου, όπου και έμαθε τα πρώτα του γράμματα από τον σχολάρχη πατέρα του, ο οποίος διατηρούσε ιδιωτικό σχολείο εκεί.
Η πρώτη εμφάνιση του Εφταλιώτη στα ελληνικά γράμματα σημειώνεται με την συμμετοχή του το 1889 στο Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό, όπου βραβεύεται για την ποιητική συλλογή "Τραγούδια του ξενιτεμένου". Το έργο του διακρίνεται σε ποιητικό, πεζογραφικό και μεταφραστικό (Νησιώτικες ιστορίες, Μαζώχτρα, Μανώλης ο Ντελμπεντέρης, Βύρων, Αλκαίος, Σαπφώ, Οδύσσεια κτλ.).
Πέθανε το 1924 στο Αιξ λα Πεν της Νότιας Γαλλίας, όπου είχε εγκατασταθεί αναζητώντας κατάλληλο κλίμα για την κλονισμένη υγεία του. Από τις επιστολές του διαπιστώνουμε ότι διατήρησε ως το τέλος της ζωής του την έντονη ανάμνηση "της χαριτωμένης εξοχής της πατρίδας του". Ο τάφος του βρίσκεται στην Εφταλού, κάτω από μια άγρια ελιά.
