Γυναίκα εξέχουσας θέσης που κρατάει τύμπανο
Η αυγή της ύπαρξης των κρουστών, σύμφωνα με έρευνες ανθρωπολόγων και ιστορικών επιστημόνων, χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο ήχος και ο ρυθμός τους, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα, σαν μια Σειρήνα κεντρίζει και μαγεύει όλους τους ανθρώπους.
Η αντίληψη του ρυθμού είναι έμφυτη και όχι επίκτητη. Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι ο ρυθμός είναι μια βασική γλώσσα που ο καθένας καταλαβαίνει σε όποια ήπειρο κι αν βρίσκεται. Μέσω των κρουστών οργάνων, κάποιες φορές με διακριτική λεπτότητα και άλλοτε με δύναμη συντριπτική, ο ρυθμός συναντά τους χτύπους της καρδιάς των ανθρώπων και τότε δημιουργείται ένα κύμα ενέργειας που ενισχύει την επιθυμία όλων για ένταση και ζωή.
Τα κρουστά αποτελούν την μεγαλύτερη οικογένεια οργάνων στο κόσμο της μουσικής. Είναι ρυθμικά μουσικά όργανα, δηλαδή εκφράζονται με τον ρυθμό και ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Τα κυριότερα όργανα αυτής της κατηγορίας είναι το τύμπανο, το Κρόταλο, τα Κύμβαλα, καθώς και διάφορα σείστρα και κουδούνια. Στην αρχαία Ελλάδα, όλα αυτά, χρησιμοποιούνταν κυρίως σε τελετές και εκδηλώσεις λατρευτικού χαρακτήρα.
Το Τύμπανο, για παράδειγμα, παιζόταν σε τελετές του Διονύσου Βάκχου και της Κυβέλης, κυρίως από γυναίκες. Το κρατούσαν όρθιο στο αριστερό τους χέρι και το έκρουαν με τα άκρα των δαχτύλων του δεξιού χεριού. Σε εκστατική κατάσταση, οι γυναίκες μετέφεραν στους ακροατές τη ζεστασιά του ρυθμού που βρίσκεται σε κάθε γωνιά της Γης.
