Η Λέσβος καὶ τὰ απέναντι Μικρασιατικὰ παράλιαΣτην Αιολίδα περιλαμβάνονταν η Τένεδος, ὅπου βρισκόταν η πόλη Αιολὶς μὲ τὸ ιερὸ τοῦ Σμινθέως Απόλλωνος, καὶ η Λέσβος, στην οποία στάθμευσαν οι Αιολεὶς πρὶν απὸ τὸν αποικισμὸ τοὺς στῇ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἵδρυσαν τὶς πόλεις Μυτιλήνη, Πύρρα, Μήθυμνα (στη Μήθυμνα υπῆρχε επίσης ιερὸ τοῦ Σμινθέως Απόλλωνα), Αρίσβη, 'Αντισσα καὶ Ερεσό. Αλλες πόλεις των Αιολέων ἤταν τὸ Νέον Τεῖχος, η Τῆμνος, η Κίλλα, τὸ Νότιον, η Αιγιρόεσσα, η Πιτάνη, οι Αιγαῖες, η Μύρινα καὶ η Γρύνεια (ὅπου βρισκόταν καὶ τὸ κοινὸ τῶν Αιολέων: ο ναὸς τοῦ Απόλλωνα).
Τὸ προσωνύμιο Σμινθεὺς μαρτυρεῖται για πρώτη φορὰ (Simiteo) σὲ μία πηλίνη πινακίδα Γραμμικῆς Β γραφῆς (ΚΝ V 52) απὸ τὸ ανάκτορο αρχεῖο τῆς Κνωσού ενώ στην ιδιότητα τοῦ εξολοθρευτῇ μυῶν (μῦς - σμίνθος, που στα αρχαία ελληνικὰ σημαίνει ποντίκι), στους ιστορικοὺς χρόνους στην Ιλιάδα.
Για τὴν λατρεία τοῦ Σμινθέως Απόλλωνος στην Αιολίδα ο Στράβωνας ανάφερει:
Κατὰ δὲ τὸν πορθμὸν τὸν μεταξὺ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Λέσβου νησία ἐστὶ περὶ εἴκοσιν͵ ὡς δὲ Τιμοσθένης φησί͵ τετταράκοντα· καλοῦνται δ΄ Ἑκατόννησοι συνθέτως͵ ὡς Πελοπόννησος͵ κατὰ ἔθος τι τοῦν γράμματος πλεονάζοντος ἐν τοῖς τοιούτοις͵ ὡς Μυόννησος καὶ Προκόννησος λέγεται καὶ Ἁλόννησος͵ ὥστε Ἑκατόν νησοί εἰσιν͵ οἷον Ἀπολλωνόννησοι· Ἕκατος γὰρ ὁ Ἀπόλλων· παρὰ πᾶσαν γὰρ δὴ τὴν παραλίαν ταύτην ὁ Ἀπόλλων ἐκτετίμηται μέχρι Τενέδου͵ Σμινθεὺς ἢ Κιλλαῖος καλούμενος ἢ Γρυνεὺς ἤ τινα ἄλλην ἐπωνυμίαν ἔχων. πλησίον δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ἡ Πορδοσελήνη͵ πόλιν ὁμώνυμον ἔχουσα ἐν αὐτῇ· καὶ πρὸ τῆς πόλεως ταύτης ἄλλη νῆσος πόλις μείζων αὐτῆς͵ καὶ πόλις ὁμώνυμος ἔρημος͵ ἱερὸν ἅγιον ἔχουσα Ἀπόλλωνος.
