Πεύκη η τραχεία - Pinus brutia Ten
Βιότοπος: Η τραχεία πεύκη, το κύριο δασοπονικό είδος στη Λέσβο, την συναντάμε από τα παράλια μέχρι και του υψομέτρου 750 - 800 μέτρα. Δεδομένου ότι οι παράγοντες που επιδρούν στη βλάστηση ενός τόπου και που βρίσκονται σε στενή αλληλεξάρτηση, μεταβάλλονται πολύ συχνά τόσο στον ορίζοντα όσο και κατακόρυφα λόγω της ειδικής μορφολογίας του νησιού (λόφοι - λοφίσκοι - όροι - κόλποι - ορμίσκοι - εκτεταμένες ακτές), και της παρουσίας πληθώρας πετρωμάτων σε μικρή έκταση (σχιστόλιθοι - μάρμαρα - ασβεστόλιθοι - περιδοτίτες - ηφαιστειακοί τόφφοι - ηφαιστειακές λάβες - λιγνήτες τεταρτογενείς αποθέσεις - μαργαϊκοί ασβεστόλιθοι), ένα πραγματικό μωσαϊκό πετρωμάτων συνθέτουν το υπόβαθρο στο οποίο αναπτύσσονται τα διάφορα είδη. Επειδή δε, η πεύκη καταλαμβάνει αρκετά μεγάλη έκταση και δεδομένο ότι στο νησί η ανθωπογενής επίδραση εδώ και αιώνες είναι εμφανής, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, στην εξάπλωση της P. brutia στο νησί είχε και έχει πρωταρχική εξάρτηση το γεωλογικό υπόβαθρο και δευτερόντως η ανθρώπινη επίδραση.
Ιστορικό: Η τραχεία πεύκη δεν μπορεί παρά να έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην Ιστορία των πόλεων (κρατών) της αρχαιότητας. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι εκείνη την εποχή τέσσερεις ναυτικές πόλεις ήκμασαν, όπως η Πύρρα, η Μήθυμνα, η Ερεσσός και η Μυτιλήνη. Η οικονομική άνθηση των πόλεων αυτών ήταν συνδεδεμένη με την ναυτική δύναμη που διέθεταν, η οποία και ήταν απαραίτητη για την διακίνηση των εμπορευμάτων. Το λάδι και το κρασί για την εξαγωγή και τα σιτηρά για εισαγωγή. Για να αναπτυχθεί η ναυσιπλοία, όπως είναι εύλογο, ήταν απαραίτητη η πρώτη ύλη κατασκευής καϊκιών. Κι αυτή υπήρχε σε άφθονη ποσότητα και καλής ποιότητας ξυλεία. Το ξύλο της τραχείας Πεύκης είναι άριστο για την ναυπηγηκή.
(Από το βιβλίο του Παναγιώτη Σεραϊδη "Φυτά της Λέσβου")
