Είναι όμορφος τόπος η Σαμοθράκη... (Πίρι Ρεϊς, 1521)

Εικ. 1

Εικ. 2

Γριά Βάθρα

Εικ. 4

Εικ. 5

Rana Ridibunda

Εικ. 7

Thymus vulgaris

Η Σαμοθράκη είναι κατεξοχήν ορεινό νησί. Το βουνό Σάος, που η κορυφή του φτάνει τα 1700 μέτρα, καθορίζει το τοπίο (εικ. 1). Το βουνό αυλακώνεται από αμέτρητα μικρά και μεγάλα ρυάκια, που πηγάζουν από την κορυφή και στην πορεία τους σχηματίζουν καταρράκτες.

Ξεκινώντας από τα Θέρμα, ένα χωριό που βρίσκεται στο βόρειο μέρος του νησιού, ακολουθήσαμε το μονοπάτι κατά μήκος της κοίτης του ρυακιού (εικ. 2). Σαράντα λεπτά αργότερα φτάσαμε στην Βάθρα της Γριάς (εικ. 3), ενώ λίγο πιο πάνω βρίσκεται ο ψηλότερος καταρράκτης του Φονιά με ύψος 35 μέτρα (εικ. 4). Στην πορεία μας συναντήσαμε πολλές μικρές λίμνες (εικ. 5), οι οποίες αποτελούν φυσικό καταφύγιο για μεγάλη ποικιλία εντόμων, ερπετών και αμφιβίων (εικ. 6).

Οργιώδης βλάστηση παντού. Το μεγάλο υψόμετρο σε συνδυασμό με τα πολλά νερά, αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του μικτού δάσους που όμοιό του δεν συνάντησα πουθενά (εικ. 7). Το δάσος διαθέτει μια ποικιλία δέντρων, όπως πλατάνια, βελανιδιές, καστανιές, φτελιές, αγριοαχλαδιές, αγριοκερασιές, κυπαρίσσια και πεύκα. Μεγάλη ποικιλία παρουσιάζουν και οι θάμνοι, όπως μυρτιές, πικροδάφνες, αλλά και τα αρωματικά φυτά, όπως η μέντα, το θυμάρι και το χαμομήλι (εικ. 8 ).

Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να γυρίσουμε στα Θέρμα πριν νυχτώσει για να επισκεφτούμε το υδροθεραπευτήριο που υπάρχει εκεί, "ο Βασιλεύς των ιαματικών πηγών της Ελλάδας", όπως πολύ σωστά είπε ο υδρογεωλόγος Γεργιλάς. Για τις ιαματικές πηγές και για τα εντυπωσιακά πετρώματα που συνάντησα στα Θέρμα, θα γράψω λεπτομερέστερα αύριο.